ชุมแพโมเดล

อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น – นายจาตุรนต์ ฉายแสง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ เป็นประธานเปิดงาน “ชุมแพโมเดล : แนะแนวการเรียนรู้สู่อาชีพ” พร้อมทั้งเยี่ยมชมนิทรรศการของชุมแพโมเดล เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม 2556 ที่วิทยาลัยการอาชีพชุมแพ โดยมี ดร.กิตติ ลิ่มสกุล ผู้ช่วยรัฐมนตรีประจำกระทรวงศึกษาธิการ ผู้บริหาร ศธ. ผู้บริหารโรงเรียน ครูแนะแนว ครูประจำชั้น นักเรียนที่กำลังจะจบชั้น ม.3 จากโรงเรียนทุกสังกัดใน 7 อำเภอ พร้อมทั้งผู้ปกครอง และเครือข่ายสถานศึกษาสังกัดสถาบันการอาชีวศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน สถานประกอบการ บริษัท โรงงาน เข้าร่วมกว่า 10,000 คน

• 
  

  ความจำเป็นต่อการพัฒนากำลังคนของประเทศ

รมว.ศธ.กล่าวว่า ขณะนี้ประเทศไทยกำลังแข่งขันกับประเทศต่างๆ ไปพร้อมกับการจะต้องมีความร่วมมือระหว่างกัน ซึ่งแต่ละประเทศกำลังปรับตัวและเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน มีการวิเคราะห์จุดอ่อนจุดแข็ง เพื่อใช้เป็นจุดเน้น ส่งเสริมและสร้างศักยภาพในด้านต่างๆ เท่ากับเป็นการยกระดับพัฒนากำลังคนของประเทศ โดยเฉพาะการที่จะต้องใช้เทคโนโลยีใหม่ๆ หรือเทคโนโลยีชั้นสูงในการผลิตและพัฒนา ทำให้ประเทศไทยต้องพัฒนากำลังคนให้มีฝีมือและทักษะที่สอดคล้องกับกระบวนการผลิต

นอกจากนี้ มีข้อค้นพบขององค์กรระหว่างประเทศ คือ การพัฒนาเศรษฐกิจมีความสัมพันธ์กับการพัฒนากำลังคน กล่าวคือ หากพัฒนากำลังคนดีจะส่งผลให้การพัฒนาเศรษฐกิจดีไปด้วย ยิ่งพัฒนากำลังคนได้ดีมากเท่าใด ก็จะช่วยผลักให้เศรษฐกิจดีขึ้นเท่านั้น และเมื่อเศรษฐกิจดีก็จะมีงบประมาณมาพัฒนากำลังคนต่อไป ทำให้ประเทศประสบความสำเร็จจากการศึกษาและการพัฒนากำลังคนที่ดี

• 
  

  สภาวะแรงงานไทย ที่สวนทางกับความต้องการของฝ่ายผลิต

เมื่อ 20-30 ปีก่อน ประเทศไทยถูกมองว่า อาจจะไม่สามารถพัฒนาประเทศได้ทันประเทศอื่นๆ ที่อยู่ในระดับใกล้เคียงกัน เนื่องจากกำลังคนภาคการผลิตมีการศึกษาต่ำมาก ซึ่งก็เกิดขึ้นจริงๆ ในเวลาต่อมา เพราะแม้ว่าเศรษฐกิจของไทยจะเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่อง แต่เมื่อเปรียบเทียบกับบางประเทศที่มีระดับการพัฒนาที่ใกล้เคียงกัน ประเทศเหล่านั้นก้าวหน้าไปไกลมาก เนื่องจากมีการพัฒนากำลังคนให้มีการศึกษาโดยเฉลี่ยสูงกว่าประเทศไทย

และข้อมูลในปี 2008 ยังพบว่าแรงงานของไทยมีระดับการศึกษาที่ต่ำมากในขั้นน่าเป็นห่วง จึงเป็นหน้าที่ของ ศธ.ที่จะต้องศึกษาเพื่อหาคำตอบว่า เราจัดให้มีการศึกษาภาคบังคับ มีการเรียนฟรี 12 ปี แต่เหตุใดกำลังแรงงานไทยจึงมีการศึกษาต่ำ แล้วแรงงานเหล่านั้นเข้าสู่ระบบแรงงานเมื่อใด มีสัดส่วนเท่าใด จะต้องหาตัวเลขที่ชัดเจนต่อไป

นอกจากนี้ แรงงานที่จบแค่ชั้น ม.3 กว่าแสนคนที่เข้าสู่ตลาดแรงงาน ซึ่งก็ไม่ได้เรียนต่อสายอาชีวะเพิ่มเติม จึงเป็นเรื่องที่สวนทางกับความต้องการของฝ่ายผลิตและภาคเอกชน ที่กำลังต้องการกำลังคนที่มีศักยภาพในการแข่งขันในระบบเศรษฐกิจที่กำลังเจริญเติบโต มีโครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ ใช้งบประมาณจำนวนมาก ซึ่งหากการจัดการศึกษายังเป็นอยู่เช่นนี้ โอกาสที่จะไปแข่งขันกับประเทศใดก็เป็นเรื่องยาก

• 
  

  เน้นเพิ่มสัดส่วนผู้เรียนสายอาชีวะ เป็นไปตามความสมัครใจ และอยู่บนพื้นฐานของเหตุผล

ฉะนั้น ในการจัดการศึกษา จำเป็นต้องพัฒนาและผลิตคนให้ตรงกับความต้องการ ซึ่ง ศธ.ได้ตั้งเป้าหมายเพื่อปรับสัดส่วนผู้เรียนสายอาชีวะต่อสายสามัญจากปัจจุบัน 34 : 66 ให้เป็น 51 : 49 ในปี 2558 แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ให้ความสำคัญกับสายสามัญ เพราะหากสัดส่วน 49 ของสายสามัญมีคุณภาพ สามารถศึกษาต่อในระดับต่างๆ และมีงานทำ ก็เป็นจำนวนที่ไม่น้อยเกินไป แต่สิ่งสำคัญคือขณะนี้สัดส่วน 66 ของสายสามัญที่เรียนอยู่ มีจำนวนมากที่เรียนเพื่อให้ได้ปริญญาโดยไม่มีงานทำ และเป็นปริญญาที่ไม่มีคุณภาพจำนวนมาก หากเราสามารถก้าวไปสู่สัดส่วน 51 : 49 อย่างมีคุณภาพ ก็จะทำให้การศึกษาทั้งสองส่วนดีขึ้น

อย่างไรก็ตาม จะไม่ใช้ตัวเลขบังคับหรือกะเกณฑ์ให้เด็กไปเรียนสายอาชีพ แต่จะดำเนินการบนพื้นฐานของเหตุผลและความสมัครใจ สิ่งสำคัญคือฝ่ายอาชีวะจะต้องมีการพัฒนาอย่างจริงจัง ซึ่งการยกระดับอาชีวศึกษาก็เป็นนโยบายสำคัญของ ศธ. และรัฐบาลที่ต้องการให้เกิดคุณภาพขึ้นจริง

นอกจากนี้ ได้มีการร่วมมือกับภาคเอกชนอย่างใกล้ชิด เชิญเอกชนและภาคอุตสาหกรรมทั้ง 12 ประเภท มาร่วมเป็นอนุกรรมการ กำหนดหลักสูตรตามความต้องการกำลังคน การอบรม ทดสอบ ประเมินผล ทั้งระบบตลอดกระบวนการ เพื่อเริ่มนำไปใช้ในหลายส่วนตั้งแต่ในปีการศึกษา 2557 เป็นต้นไป รวมทั้งร่วมมือกับประเทศที่ประสบความสำเร็จในการจัดการอาชีวศึกษา โดยจะนำโมเดลมาปรับใช้ในการกำหนดหลักสูตร ฝึกอบรม เพื่อทำให้มาตรฐานการอาชีวศึกษาสูงขึ้น และตรงกับความต้องการของภาคเอกชนต่อไป