ภาพประกอบข่าว
สมัยก่อนยังไม่มีเชือกไนลอน คนไทยใช้เส้นใยจากกาบกล้วยน้ำว้ามาเป็นเชือกมัดของได้แน่นหนา นักศึกษาสถาปัตย์แปรรูปเป็นผนังใยกล้วยตกแต่งอาคาร นายยงยุทธ จันทรอัมพร นักศึกษาปริญญาโท จากสาขาวิชาเทคโนโลยีทางอาคาร คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (มก.) บอกว่า เส้นใยกล้วยน้ำว้ามีความเหนียวของเส้นใยสูง เหมาะจะนำไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์สร้างมูลค่าเพิ่มให้ต้นกล้วยน้ำว้าหลังโค่นทิ้งเมื่อตัดเครือขาย
“ผนังใยกล้วยประยุกต์ใช้งานได้หลายรูปแบบ ทั้งอุตสาหกรรมตกแต่งภายใน อุตสาหกรรมเฟอร์นิเจอร์ สร้างมูลค่าให้ต้นกล้วยน้ำว้าที่ผ่านการตัดเครือกล้วยแล้ว จากเดิมเกษตรกรเอาไปสับเลี้ยงหมู หรือเลือกเผากำจัดทิ้งก่อให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม”ยงยุทธ อธิบาย
การแปรรูปต้นกล้วยเป็นผนังจะเลือกใช้ต้นกล้วยน้ำว้า ซึ่งมีเส้นใยเหนียวกว่ากล้วยชนิดอื่น โดยนำเฉพาะลำต้นมาหั่นให้ได้ขนาด 2.5 -5 เซนติเมตร แล้วนำไปผึ่งแดดให้แห้งจนได้เส้นใยที่มีน้ำหนักเบาลง จากนั้นนำเส้นใยมาผสมกับกาวไอโซไซยาเนตสำหรับเพิ่มคุณสมบัติการเกาะตัว โดยทดลองทั้งสิ้น 9 สูตร โดยขึ้นรูปแผ่นเส้นใยกล้วยให้มีความหนา 10 มิลลิเมตรต่อแผ่น อัดด้วยความร้อน 140 องศาเซลเซียส นาน 5 นาที และนำไปผึ่งให้แห้งประมาณ 7 วัน
ผลที่ได้พบว่า การใช้เส้นใยกล้วยที่ความหนาแน่น 800 กิโลกรัมต่อลูกบาศก์เมตร และกาวไอโซไซยาเนตที่ 7% ให้ผนังเส้นใยกล้วยประสิทธิภาพสูงในเกณฑ์มาตรฐานผลิตภัณฑ์ อุตสาหกรรมแผ่นชิ้นไม้อัดชนิดอัดราบ หรือ มอก.876-2547
“สิ่งที่ต้องพัฒนาต่อไปคือ ค่าการพองตัวตามความหนา ซึ่งยังไม่ผ่านเกณฑ์การผลิต เนื่องจากวัสดุที่ได้มีความพรุนค่อนข้างสูงทำให้ดูดซึมน้ำได้ง่าย แต่สำหรับคุณสมบัติมอดูลัสแตกร้าวและคุณสมบัติมอดูลัสยืดหยุ่นผ่านเกณฑ์มาตรฐาน สามารถที่จะนำไปต่อยอดเชิงพาณิชย์ได้ในอนาคตได้จริง”นักวิจัย กล่าว
ยงยุทธ กล่าวถึงต้นทุนว่าผนังเส้นใยกล้วยขนาด 1.2 x 2.40 เมตร ประมาณ 360 บาท ถูกกว่าแผ่นผนังไม้อัดชนิดอีโอที่มีขายทั่วไปตามท้องตลาดที่ราคา 420 บาท และยังต่อยอดเพิ่มมูลค่าในรูปแบบอื่นได้อีกมากมาย เช่น การเพิ่มคุณสมบัติการทนไฟ คุณสมบัติไล่ยุง รวมถึงการเพิ่มคุณสมบัติปล่อยกลิ่นหอมให้บ้านพักอาศัยได้ด้วย ผู้สนใจสามารถติดต่อขอความรู้เทคโนโลยีการผลิตได้จากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ม.เกษตรศาสตร์ บางเขน
แหล่งที่มาของข้อมูล : หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ
